Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Ανοίγοντας το συρτάρι...# 4 : Το χάσαμε το πλοίο μητέρα


Το χάσαμε το πλοίο μητέρα.
Δεν ήταν από ξύλο.
Μήτε από μέταλλο.
Από γυαλί ήταν μητέρα!
Σαν τα σχέδια που έκανες!

Και το γυαλί σπάζει εύκολα.
Και τα κομμάτια μπαίνουν βαθιά στα χέρια. 
Μα η καρδιά πονά- όχι τα χέρια!
Και τα μάτια δακρύζουν το αίμα!

Το χάσαμε το πλοίο μητέρα.
Ήταν γυάλινο βλέπεις 
και δεν το ξεχώριζες εύκολα στον ορίζοντα!
Να'ταν το μόνο λάθος που έκανες!

Πίκρα στην καρδιά
16-8-1989

Καιρό είχα να ανοίξω το συρτάρι. Και το έκανα με ένα από τα πρώτα μου. Δεκαεννιά χρονώ, κοριτσόπουλο. Λίγο μετά την εφηβεία. Τότε που συσσωρεύονται παράπονα, απογοητεύσεις, πόνοι, δάκρυα, καημοί. Και τα έβγαζα με το μολύβι μου, στο χαρτί μου! Δεν είχα άλλο τρόπο για να κρατώ τις ισορροπίες μου!
Κάποια στιγμή τσαλάκωσα τη σχέση μου με τη μητέρα μου. Τη γκρέμισα και την έχτισα από την αρχή. Κι ήταν μια λυτρωτική διαδικασία και για τις δύο.
Όταν καταφέραμε και συγχωρέσαμε μέσα μας, όταν αδειάσαμε όλες τις κακές στιγμές, κάναμε χώρο για τα όμορφα! 
Ωριμάσαμε παρέα! 
(Ωρίμανση!Η απαραίτητη διαδικασία για υγιείς σχέσεις. Όλων των ειδών).
Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι η μητέρα μου έκανε ότι καλύτερο μπορούσε και ήξερε.  Είχε μεγαλώσει μέσα σε μια πατριαρχική οικογένεια,πολύ αυστηρά, όπου ο πατέρας αποφάσιζε και διέταζε. Συνέβαινε στο παρελθόν. Συμβαίνει συχνά πυκνά. Για αυτό και δίνω μεγάλη σημασία στο να εκπαιδεύονται οι γονείς, να διαβάζουν, να ενημερώνονται, να συμμετέχουν σε Σχολές Γονέων. 
Βεβαίως κι η αγάπη είναι πάντα το ζητούμενο.
Αλλά σκεφτείτε κάτι...
Θέλει να γίνει κάποιος  ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων. Πηγαίνει σε μία σχολή κι έπειτα εκπαιδεύεται κοντά σε κάποιον άλλον, έμπειρο τεχνίτη. Δεν ανοίγει το καπώ και προσπαθεί από ένστικτο να φτιάξει τη μηχανή του αυτοκινήτου. Ούτε κι εσύ θα εμπιστευτείς το αυτοκίνητό σου σε ένα μαστορόπουλο άπειρο. 
Το ίδιο γίνεται με όλα τα εξειδικευμένα επαγγέλματα.

Για να γίνεις γονιός χρειάζεται μόνο το ένστικτο; Πού έμαθες αλήθεια για τη ψυχολογία του παιδιού; Πού μαθήτευσες για τις συμπεριφορές, τους τρόπους επικοινωνίας , την αντιμετώπιση κρίσεων;
Κι όλοι αυτοί που εγκαταλείπουν, κακοποιούν ή σκοτώνουν τα παιδιά τους τι το έκαναν το ρημάδι το ένστικτο;
Για να γίνεις γονιός χρειάζεται να είσαι ολοκληρωμένος και συγκροτημένος άνθρωπος, που με ευθύνη και συναίσθηση αναλαμβάνεις το δύσκολο έργο να προσφέρεις στην κοινωνία μια μέρα ευτυχισμένους και συγκροτημένους ενήλικες.

Δεν θέλω να αγχώσω κανέναν γονιό που με διαβάζει αυτή τη στιγμή και να αρχίσει να αναρωτιέται αν είναι σωστός με το παιδί του. Κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουμε λάθη. Ακόμα κι αυτοί που παίζουν τη ψυχολογία στα δάχτυλα. (Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες).
Σημασία έχει να αναγνωρίζουμε πόσο ευάλωτοι είμαστε όλοι, να προσπαθούμε διαρκώς και να έχουμε πάντα γνώμονα την αγάπη!
Το παρακάτω ποίημα του R. Russel είναι εξαιρετικό κι αφορά τις ενοχές των γονιών.

Το να είσαι γονιός, 
δε σημαίνει να είσαι ένας τέλειος άνθρωπος. 
Δεν σημαίνει καν να επιβάλεις αυτό που νομίζεις 
πως ξέρεις…
Σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου, 
ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα του, γύρω του, 
μ’ όλα αυτά που γύρω μας αλλάζουν, 
μ’ όλα αυτά που με τα χρόνια φωτίζονται διαφορετικά. 
Γιατί, αυτό έχει νόημα. 
Και γιατί οι ανάγκες μας, παιδιών και γονιών, εκεί οδηγούν. 
Συνταγές δεν υπάρχουν, 
γιατί δεν υπάρχει μοναδική αλήθεια
Την αλήθεια τη φτιάχνουμε όλοι. 
Και κυρίως, όλοι μαζί.


Συνταγές δεν υπάρχουν.
Μονάχα η επιθυμία να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο!
Καλή σας μέρα!
@ριστέα




61 σχόλια:

  1. Ποναει παααααρα πολυ το θεμα αυτο,πεταλουδα μου.
    Οχι για μενα(αλλα και για μενα εφοσων).
    Πληγες που δεν επουλωνονται αφηνουν οι ανωριμοι ενηλικες.
    "Ασχημο" πραγμα να μη φτανεις ποτε
    στην ολοκληρωση αυτου του επιγειου σκοπου μας.
    Κι οσο κι αν λεμε "με τη βοηθεια του Θεου"
    υπαρχει κατι με πιο ισχυρη δυναμικη...
    μαντεψε....σωστα υπεθεσες...
    ΤΟ ΕΓΩ.

    Καλημερα με λουλουδι ανθισμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πονάει το γνωρίζω από πρώτο χέρι, πιθανόν δεν θα το μάθω πολύπλευρα, από το ρόλο της μάνας.
      Χαίρομαι που στάθηκες στους ανώριμους ενήλικες γιατί εκεί στέκομαι κι εγώ! :)
      Αυτό το "εγώ" πάλι...μεγάλη ιστορία ε;
      Καλημέρα χαρά μου! ♥

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Αριστέα μου!...
    Πράγματι ο ρόλος του γονιού είναι πολύ δύσκολος και με πολλές απαιτήσεις...ένας ρόλος που από την στιγμή που τον δεχτείς ...θα τον παίζεις για όλη σου τη ζωή...
    Όσο δύσκολος και νάναι όμως δεν θα τον άλλαζα με τίποτα στον κόσμο!
    Να είσαι καλά κορίτσι μου και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Χρυσούλα μου!
      Αλίμονο να εγκατέλειπε ο άνθρωπος μπροστά στις δυσκολίες. Είμαι σίγουρη ότι αν και δύσκολος είναι υπέροχος ο ρόλος του γονιού! Κι ευλογημένοι όσοι είναι πραγματικοί γονείς!
      Τα φιλιά μου!
      Καλό μήνα! :)

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα @iris!
    Συνταγές επιτυχίας- τυφλοσούρτες δεν υπάρχουν.
    Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, όπως και κάθε μητέρα. Πειραματίζεσαι, δοκιμάζεις, επιλέγεις συμπεριφορές.
    Με "γνώμονα την αγάπη", γίνονται πολλά λάθη.
    Δεν είναι ασφαλές κριτήριο το "για το καλό του".
    Ούτε το πώς ένιωθα εγώ σαν παιδί, σημαίνει ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το δικό μου παιδί.
    Σαν παιδί χρειαζόμουν ελευθερία κι όμως οι κόρες μου επιζητούν τα όρια. Αν δεν θέσω όρια, το εκλαμβάνουν σαν έλλειψη ενδιαφέροντος. Και δεν είναι η μοναδική μας διαφορά...
    Κι η μητέρα μου έκανε λάθη. Κι εγώ με τη σειρά μου στις κόρες μου. Και κάνω ακόμη.
    Μαθαίνω. Κι αυτό δεν θα πάψει ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η σχέση αυτή μας αφορά. Δεν βγαίνουμε ποτέ- σε καμία ηλικία, σαν κόρες ή σαν μητέρες, δεν εγκαταλείπουμε.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα γλυκιά μου!
      Έτσι είναι: συνταγές δεν υπάρχουν!
      Και καλύτερα δηλαδή!
      Χαίρομαι πολύ για τις θέσεις που έθεσες από την πλευρά του γονιού. Βοηθούν απίστευτα τη συνέχεια της σκέψης μου και συμπληρώνουν τα κενά μου από την έλλειψη του γονεϊκού ρόλου.
      Μαθαίνουμε, αλλάζουμε, προσπαθούμε!
      Οι λέξεις κλειδιά!
      Καλή σου μέρα!
      Καλά να περνάς! :)

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα! Μακάρι να υπήρχε αν όχι σχολή αλλά ένα βιβλίο τουλάχιστον! Αιώνες τώρα, η ίδια ανζήτηση, ο ίδιος πόνος, δάκρυα που γίνονται αγκάθια στην καρδιά και μετά ομια αγκαλιά, ο ήλιος λάμπει, η καρδιά ζεσταίνεται και άντε πάλι από την αρχή. Είναι όμως γλυκός ο πόνος, είναι διαμάντια τα δάκρυα! Και μαθαίνουμε ...και μαθαίνουμε ...και πονάμε γιατί σαν μάνα ή σαν κόρη είναι στο γονίδιό μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Τζίνα! Βιβλία υπάρχουν. Άπειρα.... Για όλα τα γούστα!
      Καλή η θεωρία. Δεν αρκεί από μόνη της!
      Αυτή είναι η θέση μου!
      Η προσπάθεια, ο διαρκής αγώνας είναι που μετρούν πιότερο!
      Ναι κι πόνος είναι γλυκός και τα δάκρυα διαμάντια!
      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Πονάει πολύ το παιδί με τα λάθη των γονιών.
    Πίστεψέ με ότι όσο ήμουν παιδί έλεγα μέσα μου, εγώ ποτέ δεν θα το κάνω αυτό στο παιδί μου.
    Κι αυτό το έκανα κανόνα και δεν το ξέχασα όταν μεγάλωνα τα παιδιά μου. Απέφυγα όλα αυτά τα λάθη που έκαναν οι γονείς μου σε μένα (υπερβολική αυστηρότητα, έλλειψη εμπιστοσύνης, ενθάρρυνσης, παρότρυνσης, κριτική διάθεση σε κάθε στιγμή, γενικώς αρνητική συμπεριφορά) αλλά δεν είμαι σίγουρη αν δεν έκανα άλλα λάθη που δεν τα είχα εντοπίσει στους δικούς μου γονείς.
    Το αποτέλεσμα απέδειξε ότι μεγάλωσα 2 πολύ καλά παιδιά.
    Αυτό όμως δεν αποδεικνύει πως είμαι αλάθητη γιατί και με τη μητέρα μου το ίδιο συνέβη... μεγάλωσε κι εκείνη καλά παιδιά.
    Ας ελπίσουμε πως και τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους με ακόμη καλύτερο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Φλώρα. Κανείς δεν είναι τέλειος! Τα λάθη είναι μέσα στη ζωή και αν μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε και να εκ-τιμούμε έχουμε να μαθαίνουμε και να βελτιωνόμαστε. Κι αυτή είναι η ουσία...Να γινόμαστε καλύτεροι....
      Καλύτεροι γονείς, καλύτερα παιδιά, καλύτεροι άνθρωποι!
      Καλή σου μέρα ... φιλιά από καρδιάς!

      Διαγραφή
  6. Δύσκολο και πάντα επίκαιρο θέμα Αριστέα μου ..δεν νομίζω ότι υπάρχει γονιός σήμερα τουλάχιστον που να μην έχει αν όχι ενοχές τουλάχιστον αμφιβολίες για τον τρόπο που μεγαλώνει τα παιδιά του
    Συμφωνώ ότι συνταγές δεν υπάρχουν και το μόνο κριτήριο είναι η αγάπη αλλά πού και πού ας κάνουμε και την αυτοκριτική μας γι' αυτό το θέμα και ΚΥΡΙΩΣ να μην ξεχνάμε τα παιδικά μας χρόνια και το πώς φερόμαστε εμείς σαν πα;ιδιά ...πολλά φιλάκια
    ΥΓ το ποίημά σου τέλειο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου, πραγματικά πάντα επίκαιρο αυτό το θέμα!
      Σημασία έχει πάντα η προσπάθεια αυτοβελτίωσης! Να μην πιστεύουμε ότι τα ξέρουμε όλα επειδή γίναμε γονείς! Έχω δει να γίνεται αυτό και με θλίβει πραγματικά!
      Χαίρομαι για τις σκέψεις σου και τις θέσεις!
      Μπράβο σου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Σαφέστατα, κανείς δεν έχει γεννηθεί επαγγελματίας γονιός...
    Και λάθη θα γίνουν και σωστά θα γίνουν...
    Απλά, στα λάθη και στα στραβά, ας μένουμε ανοιχτοί στον διάλογο γιατί αν γκρεμίσουμε αυτή τη γέφυρα, δεν είμαι σίγουρη πως μπορεί να ξαναφτιαχτεί η σχέση...
    Καλά τα βιβλία... Καλό και το ένστικτο...
    Να θυμόμαστε όμως, πως καθένας (είτε παιδί, είτε γονιός) είναι μοναδικός...
    Και ασφαλώς, το ίδιο ισχύει σε κάθε είδους σχέση...
    Καλημέρα, Αριστέα μου!!! Καθόλου γυάλινη... Ατσάλινη να είναι!!!
    Μάκια-μάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές φορές απαιτείται το γκρέμισμα Γιάννα μου! Απλά χρειάζεται θάρρος, επιμονή και θέληση μετά για να ξαναχτίσεις! Για να μην εγκαταλείψεις!
      Λίγο από όλα μα πάνω από όλα αγάπη!
      Τα φιλιά μου κοπέλα μου! ♥

      Διαγραφή
  8. Δεν υπάρχει τέλειος γονιός!
    Περισσότερα ή λιγότερα λάθη;....
    Πως εκδηλώνεται η αγάπη;...
    Δεν υπάρχει σχολή για γονείς.
    Ολοι προσπαθούν.
    Το πως είμαστε τώρα που μεγαλώσαμε οφείλεται στα σωστά και στα λάθη τους.
    Μεγάλο θέμα ανοίγεις......
    Τεράστιο!!!
    Καλή σου μέρα!
    Φιλάκια:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα καλή μου!
      Όντως μεγάλο το θέμα και ανάλαφρα μπορεί να το πιάνουμε. Από την άλλη όλο και κάτι μπορεί να συμπληρωθεί στο παζλ.
      Σχολές Γονέων μπορούμε να συναντήσουμε σε πολλά σχολειά και Δήμους , αλλά όχι παντού! Κι επίσης η προσέλευση είναι ελεύθερη ! Εκεί έχουν ενδιαφέρον στοιχεία όπως: πόσοι συμμετέχουν; κάθε πόσο; ποια τα αποτελέσματα;
      Σε ευχαριστώ για το πέρασμα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. "Συνταγές δεν υπάρχουν.
    Μονάχα η επιθυμία να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο!"

    Μόνο αυτό έφτανε να γράψεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που στάθηκες στο αγαπημένο μου σημείο!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Μονάχα η επιθυμία να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο....!
    Ας ξεκινήσουμε λοιπόν...από τον εαυτό μας :)))
    Και είμαι σίγουρη πως θα καταφέρουμε να αλλάξουμε όλο τον κόσμο προς το καλύτερο!
    Καλό απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα όλα από κει ξεκινούν καλή μου! Από τον εαυτό μας!
      Μπράβο σου για την υπενθύμιση! :)))
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Μου άρεσε πολύ η εικόνα που έβαλες.. πολύ σημαντικό το θέμα σου Αριστέα μου..γονιός δεν γεννιέσαι , γίνεται λέει μια κουβέντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου, χαίρομαι που στέκεσαι στην εικόνα! Όχι τυχαία η επιλογή της!
      Παλάτια από άμμο που λιώνουν στο κύμα....σχέδια που δεν ολοκληρώνονται όταν είναι μονόπλευρα....
      Γονιός και για μένα είναι αυτός που "μεγαλώνει " παιδιά!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
    2. τώρα το είδα, έγραψα λάθος πριν, γίνεσαι όχι γίνεται
      πρόσεξα την φώτο , ως θαλασσινό που είμαι έπεσαν τα ματια μου στη θάλασσα :)

      Διαγραφή
    3. Καλημέρα. Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  12. Μαζί με το ένστικτο και την αγάπη καλό είναι να διαβάζουμε, υπάρχουν τόσο όμορφα και ωφέλιμα βιβλία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρη για σένα Τζίνα! Ότι προσπαθείς πολύπλευρα και μπράβο σου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  13. Το ποίημα εξαιρετικό, αποτυπώνει ανάγλυφα την σπάσιμο της σχέσης μητέρας-κόρης, που είναι πολύ σημαντική, ιδίως στην εφηβική ηλικία.
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Το πιο αγαπημένο μου, έστω κι αν γράφτηκε με πολύ πολύ πόνο!
      Φιλιά κοπέλα μου!

      Διαγραφή
  14. πολυ ομορφο! συγκινητικο σχεδον! ειμαι και γω στη φαση που ''τσακωνομαι'' αρκετα με τη μαμα μου,αλλα υπαρχει μια πολυ ιδιαιτερη αγαπη καταβαθος!
    φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα έτσι δεν είναι ; Η αγάπη υπάρχει. Αλλά χρειάζεται να ξεπεραστούν δυσκολίες στην επικοινωνία ώσπου να βγουν όλα τα όμορφα στην επιφάνεια!
      Καλή δύναμη και καλή συνέχεια στο δικό σου χτίσιμο τς σχέσης γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  15. Πριν καμιά 10ριά χρόνια μπήκα σε ένα βιβλιοπωλείο. Γύριζα στα τραπέζια, τις προθήκες και τα ράφια ώσπου κάποια στιγμή με πλησίασε ο βιβλιοπώλης και με ρώτησε αν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Του απάντησα ότι θέλω ένα βιβλίο για την εφηβεία.
    “Για έφηβο προορίζεται;” με ρώτησε
    “Όχι, για μένα. Θέλω να γνωρίσω το παιδί μου” του απάντησα.
    Μου έδωσε ένα από τα βιβλία της Α. Καππάτου.

    Δεν υπάρχουν οι συνταγές της σίγουρης επιτυχίας. Ένας διαρκής αγώνας γίνεται, ένα διαρκές πάρε δώσε, μια διαρκής επικοινωνία με τα πάνω της και τα κάτω της.
    Υπάρχουν όμως γονείς περισσότερο επιτυχημένοι και άλλοι λιγότερο. Κάποιοι είναι πιο έτοιμοι και αποφεύγουν περισσότερα λάθη. Κάποιοι δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά. Θεωρώ πως οφείλεται στο πόση αγάπη πήρε ο καθένας από το σπίτι του. Αν γέμισε τις δικές του μπαταρίες θα έχει να δώσει απλόχερα.

    Η ζωή με δίδαξε πως από το παιδί σου δεν πρέπει να απαιτείς. Πρέπει να παίρνεις απλά αυτό που σου δίνει και να λες ευχαριστώ.
    Η αγάπη είναι δεδομένη.
    Κάποιες φορές όμως εκφράζεται με λάθος τρόπους.

    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Πέτρο μου!
      Πόσο όμορφα ακούστηκε αυτό στα δικά μου αυτιά: "Όχι, για μένα. Θέλω να γνωρίσω το παιδί μου”
      Συμφωνώ με όλα όσα λες !
      Κι η διδαχή σου στο τέλος... μεγάλη αλήθεια!
      Τα σέβη μου!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  16. Αν αυτό το έγραψες σε κατάσταση θυμού ή απογοήτευσης, τότε μπράβο σου. Ήσουν από τότε δημιουργική!...
    Και μπράβο στη μητέρα σου. Δεν γίνονται τυχαία αυτά.

    Αριστέα μου είσαι γεννημένη Τροφός. Εύχομαι αυτά που κρύβεις μέσα σου, να τα απολαύσουν κάποιοι άνθρωποι στη διάρκεια του χρόνου. Μαζί μ' αυτούς, που ήδη τα απολαμβάνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έγραφα για να λυτρωθώ Μαρία μου. Από τους θυμούς μου, τις απογοητεύσεις μου, τις πίκρες μου! Κι έπειτα όλα καλά!
      Τα διάβαζα της μαμάς μου. Κι είναι η μόνη που με άκουγε με προσοχή.
      Και πάνω σε αυτά πάτησα για να της πω όλα όσα είχα μέσα μου! Και στην πορεία τα βρήκαμε. Πόση ευτυχία που τα βρήκαμε! :))

      Μαρία μου...η λέξη που χρησιμοποίησες μου έφερε δάκρυα στα μάτια: Τροφός!
      Την παίρνω και την κλείνω στην καρδιά μου σαν το μεγαλύτερο κοπλιμέντο που μου έχουν κάνει!
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς!

      Διαγραφή
  17. νομιζω τελικά πως για όλους μας έρχεται η στιγμή που επαναπροσδιορίζομαστε μέσα από ένα γενικότερο ξεκαθάρισμα που κάνουμε με το γονιό στην ενήλικη ζωή!σε αυτή τη περίπτωση πιστεύω πως ο γονιός θα πρέπει αυτή τη στιγμή να την αναμένει,να ακούσει αυτό που το παιδί του αισθάνεται και όχι αυτό που λέει.Δύσκολα ομώς αυτό συμβαίνει γιάτι πολλές φορές ο γονιός φοβάται την παραδοχή νομίζοντας ότι ακυρώνεται!Παγίδα...!Ο γονιός δεν ακυρώνεται ποτέ!!! είναι πάντα μέσα μας,είναι πάντα εκεί και όταν δεν είναι εκεί.Το λέω αυτό για να πω στους γονείς ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε την παραδοχή γιατί πολλές φορές είναι λυτρωτική.Όλοι μας κάνουμε λαθή για αυτό ας μάθουμε από αυτά και όπως λέει ένας φίλος καλός η παιδαγωγική δεν θα ανακαλυφθεί ποτέ απλά κάθε μέρα προσπαθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστές οι παρατηρήσεις σου Μαρία μου! Οι σχέσεις επαναπροσδιορίζονται με τον καιρό. Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας τρομοκρατεί!
      Χαίρομαι που χρησιμοποίησες τον όρο ΠΑΡΑΔΟΧΗ!
      Σημασία έχει η λύτρωση με σκοπό την εξέλιξη και τη βελτίωση !
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. Αγαπητό τρελοκομείο μου,
    από μικρό φαινόσουν τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις!
    Αστέρι! Πολύ δομημένη σκέψη, αλλά αυτό είναι διάχυτο καθημερινά κι από σένα όλο και μαθαίνω πράγματα...
    Πόσο με βοηθάς, και να' ξερες....
    Σε φιλώ γλυκά και καλό σου ξημέρωμα χαρά μου! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξανθομαλλούσα μου πόσο με τιμούν τα λόγια σου! :))
      Ολόψυχα σε ευχαριστώ!
      Φιλάκια !

      Να έχεις μια υπέροχη μέρα!

      Διαγραφή
  19. Το να γίνει κανείς γονιός είναι μια περίεργη περίπτωση!
    Σε άλλους μια στιγμιαία σεξουαλική απόλαυση φέρνει εγκυμοσύνη, σε άλλους παρά την επίπονη προσπάθεια καταντά εμμονή...
    Και μετά τι; Η φράση είναι κλισέ: «Η φύση» Για όλα φταίει «η φύση»! Ίσως και να 'ναι έτσι!
    Γονιός δεν είμαι, οπότε είμαι έξω από το χορό. Οι συνταγές είναι εύκολες. Ε, και; Στη μάχη φαίνεται η ανδρεία και όχι στα λόγια!

    Δες στη χθεσινή σου ανάρτηση. (Εδώ θα εντάξω εμμέσως σχόλιο μιας και χθες δεν ασχολήθηκα με το διαδίκτυο). Τα παιδιά στα αναμορφωτήρια και τα ορφανοτροφεία είχαν κάποιους γονείς. Βιολογικούς όμως!
    Εκεί έκανες άσκηση. (δεν κατάλαβα καλά σε ποιά ειδικότητα) Ξέρεις πως είναι να μην έχεις επώνυμο; Ή να είσαι σαν τα σκυλάκια στο petshop όταν έρχονται υποψήφιοι «γονείς»; Μεγάλη ιστορία αυτή.
    Ποιός ασχολείται με τους υποψήφιους γονείς; Κανείς. Στο σχολείο ίσως θα έπρεπε να υπάρχει αντίστοιχο μάθημα.
    Το μόνο που υπάρχει στην κοινωνία είναι η κατάκριση. Μιας και η αποτυχία στο ρόλο του γονέα απαγορεύεται.
    Τι είναι σωστό; Αυτό που θέλει η κοινωνία να βλέπει ως ορθό κάθε φορά! Ε, και;
    ««Γηράσκω δ’ αιεί πολλά διδασκόμενος»» λέει ο Σόλων και ας μείνουμε σ' αυτό. Αρκεί να θέλουμε να διδαχτούμε...
    Αυτά τα πολύ ολίγα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα. Σίγουρα στη μάχη φαίνεται η ανδρεία και όχι στα λόγια!
      Χαίρομαι που έκανες τη σύνδεση με την προηγούμενη ανάρτηση γιατί κι εγώ το είδα ως συνέχεια της άλλης.
      Κι επίσης χαίρομαι που ανέφερες ότι θα έπρεπε να υπάρχει σχετικό μάθημα στο σχολείο.
      Σε ευχαριστώ πολύ που άφησες και τις δικές σου απόψεις.

      ΥΓ: Δεν έγραψα την ειδικότητα, γιατί οι περισσότεροι την γνωρίζουν.. Κοινωνική Λειτουργός

      Διαγραφή
  20. Δεν μας τα δίνουν τα παιδιά μαζί με το manual για να ξέρουμε κατά γράμμα πως θα τα μεγαλώσουμε…
    Άρα λάθη και σωστά, δάκρυα και γέλια, χαρές και λύπες όλα στο τραπέζι για να προχωρήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε Αριστέα μου.

    Προσπαθούμε και κάποια στιγμή βλέπουμε και τα αποτελέσματα!!!

    Τα φιλιά μου
    Καλό βράδυ να έχεις!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε αυτό Λεβινάκι μου το έχω ακούσει ξανά: ερχόμαστε χωρίς βιβλιαράκι οδηγιών! Πάντα θα γίνονται λάθη σημασία έχει αυτό το "μαζί" κι αγάπη φυσικά!

      Καλημέρα!
      Πολλά πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  21. Πόσο σωστά τα λες Αριστάκι μου γλυκό! Έτσι είναι. Δεν γεννηθήκαμε καλοί γονείς. Η αγάπη μας γι'αυτά δεν μας κάνουν τέλειους. Όσο μεγαλώνουν και μπαίνουν και εκείνα σε άλλες μικρότερες κοινωνίες (σχολείο, αθλητισμός, φίλοι, κλπ) χρειάζονται συμβουλές, καθοδήγηση, βοήθεια αλλά μαζί πάντα με την ανεξαρτησία τους. Δεν θα είμαστε για πάντα δίπλα τους και έτσι πρέπει να τους δώσουμε τα σωστά εφόδια.
    Από τόσο μικρούλα είχες τόσο μεστό και όμορφο λόγο. Μπράβο σας που βρήκατε τη δύναμη και ξαναχτίσατε τη σχέση σου με τη μανούλα σου. Σε καμαρώνω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα είναι τόσο μεγάλο, που, αντί για σχόλιο, θα προτιμήσω να μεταφέρω τα λόγια κάποιου πολύ σοφότερου από μένα, σχετικά με την οπτική τόσο του παιδιού όσο και του γονιού.

      Α) Η οπτική του παιδιού :
      ΘΕΛΩ (Χόρχε Μπουκάι)
      Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις Θέλω τη βοήθειά σου και όχι να αποφασίζεις για μένα Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις Θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρώχνεις Θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι Θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα Θέλω να με πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις Θέλω να ξέρεις… πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου…ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ

      Διαγραφή
    2. Β) και η οπτική του γονιού

      Χόρχε Μπουκάι, Γράμμα στην κόρη μου                 Πριν πεθάνω, κόρη μου, θα'θελα να'μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:  
      *     Να χαίρεσαι τον έρωτα
      *     Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου
      *     Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου στείλω
      *     Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή
      *     Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι
      *     Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς
      *     Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις
      *     Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου και
      *     Να είσαι φίλη του εαυτού σου
      *     Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς
      *     Να ξέρεις πως αξίζεις να σ' αγαπάνε *     Να μιλάς στους άλλους τρυφερά
      *     Να λες κάτι ή να σωπαίνεις ανάλογα με το τι κρίνεις για σένα σωστό
      *     Να αποκτάς φήμη για τα κατορθώματά σου
      *     Να αγαπάς και να φροντίζεις το κοριτσάκι που έχεις μέσα σου
      *     Να μην εξαρτάσαι από την επιδοκιμασία των άλλων

      *     Να μην επωμίζεσαι τις ευθύνες όλων
      *     Να συνειδητοποιείς τα συναισθήματά σου και να πράττεις ανάλογα
      *     Να μην κυνηγάς το χειροκρότημα αλλά τη δική σου ικανοποίηση από το γεγονός
      *     Να δίνεις γιατί θέλεις, ποτέ γιατί νομίζεις πως είναι υποχρέωσή σου
      *     Να απαιτείς να σε πληρώνουν όπως πρέπει για τη δουλειά σου
      *     Να δέχεσαι τους περιορισμούς και την αδυναμία σου χωρίς θυμό
      *     Να μην επιβάλλεις τα κριτήριά σου ούτε να επιτρέπεις να σου επιβάλλουν οι άλλοι τα δικά τους *     Να λες το ναι μονάχα όταν το θέλεις και να λες όχι χωρίς ενοχές
      *     Να ζεις το σήμερα και να μην έχεις μεγάλες προσδοκίες
      *     Να ρισκάρεις περισσότερο
      *     Να δέχεσαι την αλλαγή και ν' αναθεωρείς τις πεποιθήσεις σου
      *     Να προσπαθείς να γιατρέψεις τις παλιές και τις πρόσφατες πληγές σου
      *     Να φέρεσαι και να απαιτείς να σου φέρονται με σεβασμό *     Να σχεδιάζεις το μέλλον αλλά να ζεις το παρόν
      *     Να εμπιστεύεσαι τη διαίσθησή σου
      *     Να χαίρεσαι τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα
      *     Να καλλιεργείς σχέσεις υγιείς όπου ο ένας στηρίζει τον άλλο *     Να κάνεις την κατανόηση και τη συγγνώμη προτεραιότητές σου *     Να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι *     Να μην κοιτάς πίσω σου για να δεις ποιος σε ακολουθεί
      *     Να μεγαλώνεις και να μαθαίνεις από τις διαφωνίες και τις αποτυχίες σου
      *     Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να λύνεται στα γέλια μες στο δρόμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο
      *     Να μη θεοποιείς κανέναν, και ακόμη λιγότερο εμένα   [Χόρχε Μπουκάι - Μετάφραση: Κ. Επισκοποπούλου]

      Ελπίζω να μην κούρασα πολύ.
      Κάποτε έχω ξαναγράψει σε σχόλιο, για το πρώτο κείμενο (θέλω) ότι το έχω τυπώσει και αναρτήσει σε εμφανές σημείο στο σπίτι μου.
      Σας φιλώ μαμαδίστικα
      Άννα Πάρος

      Διαγραφή
    3. @ Δημητρούλα μου γεια σου! Πάρτα όλα δικά σου τσούπα μου!
      Χαίρομαι να διαβάζω τόσο όμορφες σκέψεις με τόση σεμνότητα!
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
  22. @ Αννούλα της Πάρου! Και τα δύο αποσπάσματα τα γνωρίζω, τα έχω καθώς ο Μπουκάι είναι από τους πολύ αγαπημένους μου...αλλά σε υπερευχαριστώ που μας τα έβαλες εδώ και συμπλήρωσες υπέροχα τη δική μου ανάρτηση!

    Καλό θα ήταν όλοι οι γονείς να το είχαν κάπου τυπωμένο....στην καρδιά τους κατά προτίμηση!
    Τα φιλιά μου και την απέραντη εκτίμησή μου σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλησπέρα, γλυκιά μου!
    Γονιός δεν γεννιέσαι... γίνεσαι. Και γίνεσαι μετά πολλών κόπων και προσπαθειών. Δεν είναι εύκολο και εννοείται πως θα κάνεις λάθη - άνθρωποι είμαστε, ποιος είναι αλάνθαστος; Το θέμα είναι να προσπαθείς, να αξιολογείς και να διορθώνεις, όσο μπορείς.
    Το ποίημα σου πολύ όμορφο. Πέρασα κι εγώ την αντίστοιχη φάση με τη μητέρα μου μικρότερη. Δυσκολευόμουν τόσο να την καταλάβω τότε! Μέχρι που κάποια στιγμή, μπόρεσα να προσεγγίσω τον τρόπο σκέψης της. Και κατάλαβα...
    Πολλά φιλιά!

    (Υ.Γ. την ανάρτησή σου όλη πολύ θα ήθελα να την τυπώσω και να τη βάλω έξω από την πόρτα στη δουλειά μου...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξεκινώντας από το τέλος και υποπτευόμενη το χώρο της δουλειάς σου τύπωνε και κρέμαγε!
      Κι αν θες να σου ετοιμάσω κι άλλα παιδαγωγικά πες το !
      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
      Άρα αφού συμφωνούμε φιλιόμαστε και συνεχίζουμε! ;-)

      Διαγραφή
  24. Καλά, έπαθα πλάκα με το ποίημα αφ' ενός! Τόσο μικρή και το έγραψες! Φαίνεται ο άνθρωπος, ή το'χεις, ή δεν το'χεις...Κι εσύ το'χες ανέκαθεν! :D
    Και ξέρεις πως κι εγώ με τη μαμά μου περάσαμε μια περίοδο κρίσης, που μόνο ξύλο δεν παίζαμε καθημερινά... Νομίζω πως συμβαίνει σε όλους κάποια στιγμή της ζωής τους... μέχρι να συνειδητοποιήσουμε σε βάθος ποια είναι αυτή η γυναίκα και να φερθούμε αναλόγως.
    Πάντως συμφωνώ πως τα λάθη των γονιών μπορούν να πληγώσουν πολύ τα παιδιά. Είναι και οι γονείς που δεν ξέρουν και λειτουργούν όπως είπες με το ένστικτο, αλλά δεν είναι πάντα σωστό αυτό, γιατί έχουμε να κάνουμε με παιδιά και παιδική ή εφηβική ψυχολογία, οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε κάποια πράγματα.
    Ένας λόγος που με τον μπαμπά μου δεν έχω μαλώσει ποτέ, είναι ίσως που είναι και εκείνος εκπαιδευτικός και είχε μάθει να με χειρίζεται τόσα χρόνια. Η μαμά μου από την άλλη, δίνει αγάπη σε τόσο όγκο που σε πνίγει κάποιες φορές. Όχι ότι έκανε ποτέ κάτι κακό, ότι δεν ήταν δίπλα μου, ότι δε με ενθάρρυνε, αλλά μου παρείχε τα πάντα σε μεγάλες δόσεις και με πίεζε αυτό.
    Και είμαι απόλυτα σύμφωνη πως αν οι γονείς δεν έχουν τις απαραίτητες "γνώσεις", να παρακολουθούν σεμινάρια, να διαβάζουν σχετικά βιβλία... Τίποτα δε χτίζεται χωρίς υπομονή, χωρίς προσπάθεια και χωρίς Αγάπη!!! :)
    Γενικώς το θέμα "παιδιά" είναι μεγάλο. Για παράδειγμα, κάνω ιδιαίτερα εδώ και 4 χρόνια, από όταν ήμουν 2ο έτος. Όσες γνώσεις και αν είχα στα Μαθηματικά, στην αρχή φοβόμουν κάθε φορά που πήγαινα για μάθημα. Αργότερα που πήρα την ειδίκευση της Διδακτικής στη σχολή, και άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα Παιδαγωγικών, Διδακτικής και Ψυχολογίας, είδα ότι με βοήθησαν πάρα πολύ όχι μόνο στον τρόπο που διδάσκω, αλλά και στο πώς να αντιμετωπίζω κάθε παιδί. Έχω πολύ δουλειά ακόμα, αλλά είμαι σε καλό δρόμο πλέον, γιατί έμαθα ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικός χαρακτήρας, αλλά κοινός γνώμονας είναι η ενθάρρυνση και η υπομονή. Αν μη τι άλλο η συμπάθεια και η αγάπη απέναντί του.
    Πάω στο επόμενοοο! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάω έξω!
      Θα σου απαντήσω όταν επιστρέψω!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Κάπου μέσα σε απογοητεύσεις, θυμούς και τσακωμούς ανακάλυψα ότι έγραφα! :))) Η μαμά μου ήταν η πρώτη μου πηγή έμπνευσης! Μετά ήρθε κι ο Έρωτας!
      Χαίρομαι πολύ Αναστασάκι μου γλυκό που έχεις αποκρυσταλλώσει τόσα πολλά σε τόση νεαρή ηλικία!
      Είσαι από τους νέους ανθρώπους που αποτελείς ελπίδα για τούτο τον τόπο!
      Ξέρω πως εκτός από αγάπη μέσα σου πάντα θα προσπαθείς για το καλύτερο, θα ενημερώνεσαι, θα διαβάσεις πολλά παιδαγωγικά βιβλία εσύ , το ξέρω!
      Πραγματικά χαίρομαι για σένα!
      Αν χρειαστείς οτιδήποτε όσον αφορά τη διδακτική και τη παιδαγωγική μη διαστάσεις να με ρωτήσεις! Δίδαξα για πάνω από 15 χρόνια! :))
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    3. Ναιιι, ευχαριστώ πολύ! :))
      Είσαι η καλύτερη!!!
      Δύσκολο να το πιστέψει κανείς πως η μαμά ήταν η πρώτη πηγή έμπνευσης! Πραγματικά απορώ! Και μπράβο σου!!!
      Μπα, δεν αποτελώ ελπίδα, μόνο προσπαθώ γιατί νομίζω πως είναι χρέος μας να ενημερωνόμαστε λίγο παραπάνω και να χειριζόμαστε τα παιδιά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα... και ως γονείς, και ως εκπαιδευτικοί, και ως άνθρωποι της κοινωνίας γενικότερα!
      Φιλάκιααααααααα <3

      Διαγραφή
    4. Είσαι εξαιρετικό παιδί!
      Και το παιδί το λέω για τη ψυχή!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  25. Αχ τι μου έκανες τώρα...
    Είμαι από τους πολύ δίκαιους και αντικειμενικούς ανθρώπους..δεν το λέω για να παινευτώ, απλά έτσι είμαι...
    Θεωρώ πως οι γονείς μου έχουν κάνει πολλά λάθη, όμως καθώς μεγαλώνω και αντιλαμβάνομαι όλο και καλύτερα τα πράγματα, το μόνο που αξίζει να προσέξω είναι το πόσο πολύ αγαπούν εμένα και την αδελφή μου!
    Γιατί παρά τα ανθρώπινα λάθη τους, είναι από τους πιο τρυφερούς και σωστούς γονιούς!
    Εύχομαι όλοι να έχουν την ευκαιρία να τα γκρεμίσουν όλα και να τα ξαναχτίσουν από την αρχή, συνειδητά πλέον!
    Πολλά πολλά φιλιά κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερινάκι μου καλό! Ακόμα και μέσα από τα λίγα που διαβάζω από σένα αυτόν τον καιρό που σε ξέρω έχω ήδη σχηματίσει την άποψη ότι είσαι ένα ευλογημένο παιδί! Πήρες πολλή αγάπη μα κυρίως σωστή κατεύθυνση και σωστές βάσεις από τους δικούς σου!
      Ξεχειλίζεις από ευγένεια και εκλεπτυσμό! Δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο!
      Έχεις μεγαλώσει ...ποιοτικά!
      Είμαι σίγουρη ότι ήταν κι είναι σωστοί και ζεστοί! Να τους χαίρεσαι κορίτσι μου γλυκό!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Αριστέα μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ μέσα απ την καρδιά μου για όλα αυτά! Ειλικρινά με σκλαβώνεις...
      Είσαι και εσύ ένας χαρισματικός άνθρωπος με απίστευτη αντίληψη των πραγμάτων και των καταστάσεων!
      Σε ευχαριστώ...
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
    3. Τι να πω ; Αν μας διαβάσει κανείς θα πει ότι ευχαριστεί η μία τα αυτιά της άλλης! αλλά δεν είναι έτσι!
      Ξεχωρίζεις πραγματικά και χαίρομαι που σε γνώρισα μέσα στον κόσμο του διαδικτύου!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  26. Με συγκίνησε το ποίημα και χαίρομαι που το πλοίο δε χάθηκε τελικά..ποτέ δε χάνεται όταν υπάρχει αγάπη..όταν κρύβεται αυτή ακόμα και πίσω από τα λάθη!
    Αρκεί βέβαια αυτά τα λάθη να μη σημαδεύουν ανεπανόρθωτα ψυχές...
    Όπως είπες κι εσύ, πρέπει να προσπαθούμε πάντα και να έχουμε γνώμονα την αγάπη γιατί πραγματικά είμαστε ευάλωτοι..
    Να είσαι καλά..φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ να δεις πόσο χαίρομαι που όλα πήγαν τόσο καλά! :) Δεν θα άντεχα διαφορετικά! Κι ακόμα και τώρα αν γίνει κάτι και ανάψουν τα αίματα πάω μετά και την αγκαλιάζω και τρίβομαι σαν κουταβάκι!
      Σημασία έχει η αγάπη....
      Φιλιά!

      Διαγραφή